Dag 8 donderdag 3-1-2019 Dong Moy-Hue

Goh. Ik dacht dat het nog woensdag was. Even alles aanpassen.

De tijd vliegt hier! Enfin. Lekker uitgeslapen tot half 8 en een gezellige wandeling met Henrik gemaakt door de sawa’s. Leuke kinderen , eerst verlegen, maar als je zwaait en xin chau (=hallo) roept komen ze los en op het eind van het liedje rennen ze al roepend en lachend achter je aan.

Ook de volwassenen lachen veel en zijn supervriendelijk.

En die waterbuffels. Wat een imposante beesten zijn dat !

Om 11 uur stappen we in de bus en gaan richting Hue.

We krijgen info over het wildlife en Liem vertelt over de tradities rond het huwelijk. Door de oorlog is de verhouding mannen vrouwen 1:100. Dus gelukkig is er Facebook en tinder.

We rijden eerst naar een ondergronds dorp. Deze is gegraven in de Vietnam oorlog. Hier zijn de tunnels hoger en kunnen we er in. En onderweg de eerste zon deze reis. Yeah!! Voor je yes hebt gezegd is hij weer weg en gaat het weer regenen

In de tunnels hebben 700 mensen gewoond. 7000 in dit hele gebied. Een heel dorp. Er is daar niemand overleden door de bombardementen maar wel door instortende tunnels.

We rijden door een duinlandschap, wit zand en bosjes, naar de tunnels toe. Daar aangekomen krijgen we eerst een film. Het dorp was dus platgebombardeerd en toen zijn ze gaan graven. Soms zelfs met de blote handen.

Drie niveaus tot 25 m diep. 1 douche voor de vrouwen. De mannen moesten ‘s nachts in zee maar baden. Bijna 6 jaar zaten ze ondergronds. Soms weken aan een stuk. Er was een schooltje en een kraamkamer. 17 kinderen zijn er geboren en daar leven er nu nog 16 van.

Google het maar even, dat doet onze reisleider ook af en toe.

Daarna naar een brug. Die was de grens tussen noord en zuid. Net als in Korea ging het om het hardste geschreeuw en de hoogste vlaggenmast. Er staan nog steeds een paar luidsprekers .

We lopen de brug over en komen aan een grote modderpoel. Dat is even doorwaden. Maar we zijn toch al vies van de tunnels. Dus hopelijk vanavond een hotel met laundryservice. Zo verwend zijn we al. In de bus horen we dat we morgen de stad Hue gaan bezichtigen en om 7 !!! Uur al vertrekken. Dat stuit echter op enige weerstand achter in de bus ( daar zitten wij). We hebben ook niet veel zin in het keizerlijk diner wat ons wordt aangeboden morgenavond. ( je wordt dan in een Chinees tenue gestoken mét hoofddeksel en krijgt een 12 gangen diner). Het eten lijkt me wel wat, maar in een kimono gaat mij iets te ver. En zoals iemand zei: alsof je in Volendam verkleed aan de haring moet. Nee wij nemen liever een taxi naar een restaurantje in de stad.  Ook de toer achterop een scooter is leuk. Maar inmiddels regent het weer en dus is ook hiervoor het animo ver te zoeken ,bij sommigen.

We blijven twee nachten in Hue. En komen om 19:30 aan. Een grote stad Bijna 500000 inwoners. We zijn nu 700 km van Hanoi. En zitten in centraal Vietnam. Tot nu toe is het allemaal erg mooi en interessant, heerlijk eten , en ......nat.

Hue staat bekend om zijn heerlijk eten en dat is te proeven bij het diner. Erg lekker en veel. Er is geen tijd meer voor de bar en bier want het is laat geworden en morgen is het weer : 6:30 wakeupcall! Welterusten.