Dag 9 Zaterdag 9-9-23

Port Talbot-Pembroke Dock

Pfff om 6 uur al wakker van de stank. Volgens mij hebben ze bij de fabriek de pijpen schoon geblazen vannacht. Als ik de gordijnen open doe zie ik waarom de lucht is blijven hangen…..mist. 

 Snel weg hier, Margam tippen wij niet als vakantieverblijf. Maar het Hotel is schoon en gezellig tot in ,wat Engeland betreft , de late uurtjes. ( Dus 12 uur ‘s avonds ). 

 We gaan eerst naar Margam Castle. Bekend van “dr Who”.  En een of andere horrorfilm die daar is opgenomen. Het spookt daar zeggen ze hier. 

Perfect in die mist. Het wordt momenteel gerenoveerd, maar ziet er toch wel spookachtig uit.  Jammer van al die steigers! In elk geval is er een Orangerie bij en een kapel. Als we de kapel ingaan komt er een bebaarde monnik met een zwarte pij vragen of we uitleg wilden hebben. Theo denkt dat hij ons wil bekeren, maar volgens mij wil hij een rondleiding geven. In elk geval werd het verzoek vriendelijk doch beslist afgewezen. 

 Ook zijn er ruïnes van een bisschops huis. Helemaal in puin vanwege de anti-roomse sentimenten na Hendrik 8 ruzie had met Rome en zelf hoofd van de kerk werd. Tot zover de geschiedenisles en ons bezoek aan deze prachtige plek. 

  We rijden naar Pembroke waar ons volgende stekkie is. Beggars Reach. We rijden er vloeiend naar toe ( in het begin) dan staat er een bordje verkeerd en eindigen we weer op een paadje. Op het eind is een riviertje waar gelukkig twee mensen iets aan het zoeken zijn. ( fossielen?) gelukkig wijzen ze ons precies hoe we moeten rijden. Dus hetzelfde paadje weer terug. Komen we een tractor met COMBINE tegen. Nog breder dan het paadje zelf! Wat een gewinkeld !Enfin. Eind goed al goed. En we hebben het gevonden. 

 Nu kunnen we eindelijk aan de koffie,in de haven.  We zien een veerboot naar Ierland liggen en overwegen nog even. “Zullen we de oversteek wagen? “. We kijken op weather online en kiezen toch voor Stone Henge. Zonde om een week in de regen in Ierland te zijn en dan een stuk UK over te slaan. We parkeren Ierland definitief voor een andere keer. 

  De meeste kastelen die we hier zien zijn ruïnes. Ik vind dat mooi! Theo ziet meer in de gemeubileerde versies zodat je kunt zien hoe de mensen leefden. In dit gedeelte echter zijn het meestal ruïnes. Maar we blijven zoeken. 

  Omdat Theo niet kan drinken gaan we op tijd weer terug naar ons Stekkie. We hebben een bar en een restaurant onder onze kamer dus we hoeven nergens meer naar toe. Morgen weer meer.