8-10 Dag 24 Giarre

Zaterdag. 

Weekend. Gelukkig werken ze hier op zaterdag. (Dat zeggen ze tenminste) 

We zijn al vroeg wakker in de hoop dat er bericht komt. 

Gelukkig op tijd om de kwalificatie F1 te zien. ( Theo) en ik tijd heb om weer wat paracetamol te gaan halen bij de farmacie. Het knietje speelt wat op van al dat bergje op en bergje af. 

Als we hadden geweten dat het zo lang ging duren hadden we een auto gehuurd. Maar ja…. Als. 

We hebben nu bijgeboekt tot dinsdag. Want we hebben nog niets gehoord en morgen is het zondag. Op maandag vliegen ze niet vanuit Catania, dus kunnen we zowiezo dinsdag pas gaan. 

Theo denkt nog steeds dat ze vanmiddag bellen dat de auto klaar is. ( nu is híj́ de optimist!  we wisselen elkaar een beetje af ) 

Mij maakt het niks uit. Ik heb mijn boekje, spritz en de zon. En van de zon op de patio naar het koele bed en terug. Thuis heb ik alleen de bank en de keuken, en koud weer. 

Pas tegen de 15de oktober ga ik paniekeren want ik moet weer aan het werk van de ARBO. 

We proberen te bellen naar de garage maar niemand neemt op. Maandag gaat Daniele ( de gastheer) voor ons bellen. Ik vermoed dat hij medelijden met ons begint te krijgen. En dat is helemaal niet nodig want Theo heeft gekookt vanavond.

Een Italiaanse pasta met Mexicaanse saus en ui rosbief en champignons. 

Het smaakte heerlijk. Zéker met een pilsje en spritz erbij.  Ik blijf het zeggen: wat kan die man koken!  (zolang als  ik het niet hoef te doen) 

En weer is er een prachtige dag omgevlogen.