13-10 Dag 29 Pietravairano - Roncobillacio

Donderdag de dertiende. 

Het weer voorspelt fikse buien en heel de dag. We zullen zien. 

Gisteren in het hotel gegeten. Dat was een tegenvaller. Ze serveren streekgerechten. Maar ja. Als de streek alleen bonen en boerenkool verbouwt zitten wij ermee te kijken. Theo had lam besteld maar die waren uit de streek vertrokken. Konijn was er wel. ( en binnen 10 minuten op tafel???) De gebakken aardappels waren lekker ! Maar dat was het dan. Ik kreeg een kalfslapje met bonensaus. Het restaurant staat ook voornamelijk bekend om zijn wijnkelder. En waarschijnlijk heeft een van de dames er te lang in gezeten want ze was de sla vergeten. Die kregen we nog bij wijze van toetje Enfin. We dachten een keer op chic te eten gisteren ,maar vandaag gewoon weer pizza of spaghetti of zo.  

We worden wakker met een grijze lucht. 

Het ontbijt is vlaai, cake en koekjes naar Italiaanse traditie. Maar wij krijgen het niet weg zo vroeg in de morgen. Regenachtig weer. Dat hebben we nog niet vaak meegemaakt deze reis , dus vandaag hebben we de keus. Doorrijden ? of een dag wachten en dan met goed weer verder. 

We gaan verder. Het is regen ,regen en mist onderweg. Niks te zien. Alle wegen leiden naar Rome. Ook de regenachtige. 

Maar wij laten Rome links liggen. En gaan richting Firenze/Florence. 

De ruitenwisser is inmiddels aan het loslaten. En net als bij het standaardje van de telefoon helpt de meegenomen duct tape ons weer uit de brand. Ik heb het idee dat dit de laatste grote reis van deze auto wordt. Hij valt langzaam uit elkaar. De mistlamp doet het niet meer ( die is waarschijnlijk met het repareren van de ventilator losgeraakt) en het raam aan mijn kant kan af en toe niet dicht. De achterklep hapert ook al af en toe.

We passeren allerlei historische plaatsen. Helaas is het te mistig. Bij Orvieto begint het wat op te klaren. En dan weer de zon!  Het landschap verandert ook. Heuvels met gras en geel zand. In de zon lijken het net graanvelden. Het is ook dichter bevolkt. En als er ergens een bultje is staat er een citadel of een dorpje op. Een hoop historie hier. 

Bij Firenze/Florence wordt het weer hoog-laag. Wel afwisselend deze rit. We proberen nog wat ruitenwissers te kopen maar deze worden in heul Italië niet verkocht. Haha

Wel heb ik ontdekt dat voetbal een internationale taal is. De pompbediende vraagt of ik uit Amsterdam kom. Ik zeg “no, Eindhoven! No Ajax” Hij ligt dubbel. Hij vraagt weer waar ik dan woon in Nederland. Ik zeg PSV. Hij “oh psveindovun!!”

Gelukkig schijnt de zon weer. We rijden Florence een stukje voorbij en zoeken een Hotel. 

We vinden er een in de bergen, bij een riviertje. Prachtig en rustig gelegen. Met een bar /tabakswinkeltje er bij. Restaurant om de hoek. We hebben het weer getroffen vandaag!! Theo heeft al gezien dat er een T-bone op het menu staat, en zit aan het biertje

En ik ga nu aan de spritz!