Dag 2 Phnom-Penh Maandag

30 november 2015 - Phnom Penh, Cambodja

 

Om 7 uur wakker. Na 5 uur slapen weer helemaal klaar voor het avontuur. 
Eerst maar even een ontbijtje in dit riante hotel. We hebben een eigen binnentuin met jacuzzi er in. 
Geweldig om even bij te komen van de frustraties van de reis. 
Zoals gewoonlijk hebben we onderweg weer het een en ander verloren of vergeten Haha.  
Om het achter de rug te hebben gaan we eerst naar het Genocide museum ( killing fields). Het hoort bij Cambodja dus we gaan kijken. Wat een verschrikkelijke geschiedenis. Het is in het voormalig S21 martelingkamp van Pol Pot die hier tot 1979 heeft huisgehouden. Ze maakten eerst foto's van alle mensen die er kwamen en stierven. Duizenden foto's van gemartelde mensen die je recht in de ogen kijken. Bij de uitgang zitten nog twee van de 7 overlevenden. 20.000 hebben hier het leven gelaten. En waarvoor?  Eentje werd beschuldigd van verspilling in zijn naai atelier. Hij had te veel naalden gebroken en stof verknipt. ! Triest en indrukwekkend....... Stil van. 
Beetje bedrukt nemen we  de Tuktuk naar de Mekong rivier. Lekker even uitwaaien ,alles in rust verwerken en wachten tot we het paleis in kunnen. Mensen kijken op straat is de leukste bezigheid met dit weer. We genieten weer ! 
34 graden is geen weer om een paleis en zilveren pagode te bekijken. Maar ja je kunt er niet omheen als je er toch bent, dus in vogelvlucht nemen we het tot ons. De zilveren pagode is zo genoemd omdat de hele vloer betegeld is met puur zilveren tegeltjes van 1 kg. We hebben er 10 gezien. Ze hebben ze de rest helemaal bekleed met vloerbedekking!!! 
Je kunt ons ook alles wijsmaken. Morgen weg uit deze stad. We hebben de bus geregeld naar Siem Reap voor nog meer tempels en de jungle. 
Het lijkt wel of mensen niets te doen hadden vroeger. Wat een priegelwerk. Wel mooi hoor! 
Phnom-Penh is een stuk rustiger als Bangkok. Minder verkeer en getoeter. Er rijden  grote auto's. Veel Tuktuks, karren en scooters op straat. En iedereen doet maar wat. Vooral bij de kruispunten en rotondes geldt de wet van de grootste of degene die geen gevaar kent. Ik zou hier geen dag zonder deuk overleven. Maar het is wel grappig om naar te kijken.  
We eten bij de buren vanavond. Khmer Surin een groot restaurant. Twee keer zo duur als vanmiddag langs de weg en Theo had maar 1 garnaal in zijn curry. Ach het leven is zo slecht nog niet. De viskoekjes en de klapperkleefrijstmetmango was heerlijk. Het was een warme volle dag. Met veel wisselende indrukken. We hebben veel vrienden gemaakt vooral onder de tuktuk chauffeurs. Haha. Supervriendelijk en met humor. Ook van die buigingen en die handen gevouwen onder de kin knap ik van op. Hoewel het meer "eerbied voor grijze haren" is dan pure aanbidding, vrees ik. 
 

2 Reacties

  1. Menno:
    30 november 2015
    Killing Fields was al een aangrijpende film.. laat staan dat je naar zo'n museum gaat..

    Helma.. zie die gevouwen handen onder de kin toch maar als pure aanbidding :))
  2. Helma:
    1 december 2015
    Haha. Ja Menno daar knap ik van op!! Maar je zult de $ $ wel bedoelen. Haha