Dag 1. Geldrop -Phnom Penh

Na de laatste controles en met de nodige vertrekstress gaan we met Gerrie (die weer zo aardig was om ons weg te brengen) naar station Eindhoven. We halen de trein en zitten vervolgens twee uur naar een man te luisteren die zijn presentatie of cursus over augmented reality aan het voor bereiden is met een collega. Hij praat hard en is alleen stil als hij inademt voor een volgende woordenstroom. Ik heb medelijden met zijn collega die geen woord ertussen krijgt en ik heb er ook niets van geleerd, helaas. 
Op Schiphol verloopt alles gladjes. Alsof we volleerde globetrotters zijn komen we uiteindelijk bij de gate. Eerst naar Peking. Theo verheugt zich al op het Chinees eten vanavond. Ik heb een flauw vermoeden dat deze tussenstop door een culinaire gedachte is gevoed  (Theo heeft de vlucht geregeld)
Maar we komen toch al langzaam in de stemming. 
Om 2.50 Nederlandse tijd (9:50  in Beijing)  komen we aan. We hebben 6 uur kapot te slaan in Beijing. 
Het is deprimerend.Door de vervuiling zie je geen 200 meter ver. Vuile sneeuw en alles grauw. Ben blij dat dit ons eindpunt niet is. 
Wat een vreselijk vliegveld. Van het kastje naar de muur en teruggestuurd. Ze verstaan ons niet en zeggen overal ja op. Enfin wel een lekker noodle soepje gegeten( jawel met stokjes ! En een hoop geslurp). 
De aap en de vissekoppen gelaten voor wat het was. Nog even 4 uur wachten op de volgende vlucht. 
Een man van de douane komt me plotseling halen om d'r koffers open te maken. Hoezo? Die gaan toch rechtstreeks? Nee hoor de Chinese bureaucratie schrijft voor dat ze bij elke tussenstop worden doorgelicht. En er zijn gevaarlijke spullen gevonden!  Ze hebben het nu over de opladers van de telefoon en de extra batterijen voor mijn elektronische sigaret. Alles uit de koffer halen en in de handbagage bijten ze me toe. OMG. Ik luister braaf en als ik dan eindelijk weer terug mag moet ik mijn handbagage weer laten checken. Hee mevrouw umbrella bij ? Vraagt het meisje achter de lopende band. Nee die heb ik niet bij me. (Waarom zou je een paraplu mee nemen?  ) blijkt dat ze batterij bedoelde dus willen ze alles daar houden. Dat wordt me een beetje te gortig. Dus ik praat als brugman en aangezien ze me niet kunnen verstaan geven ze het maar op en krijg ik alles weer mee. Nee mijn land is het niet......China. 
We hebben nog een verassende tussenlanding in Guangzhou en na 30 uur reizen komen we om 1 uur maandagmorgen in Phnom Penh aan. We zijn kapot!