Dag 7 Emo -Winnipeg 11 mei 2015. Maandag.

Gisteren : Heerlijk gegeten en we zijn een uur teruggegaan in de tijd. Voordat we Vancouver bereiken zal dat nog twee keer gebeuren. Het is hier nu 7 uur vroeger als in Nederland. 

Vandaag: 3 C en een grijze dag. Ik krijg al sms'jes van 27C in Geldrop maar ben niet jaloers. Alleen 's morgens een klein beetje. Om eerlijk te zijn ben ik om half zeven in de morgen overal jaloers op.
We rijden,door de regen, richting Kenora. Een moerassig gebied met duizenden meertjes en vennen. Dit is Sioux gebied. Veel jagershutjes zien we en ook vissers. Bij Nestor Falls gaan we  op zoek naar de waterval die niet te vinden is. Je kunt er alleen met boot of watervliegtuig komen, maar daar is het geen weer voor. 
Waar het wel ( altijd) weer voor is....... Shoppen!! 
Helaas, als we in Sioux Narrows stoppen voor de indiaanse winkel is het nog niet open voor het seizoen. Jee pech, zeg! Lijkt het maar zo, of zie ik  Theo nu ineens een stuk opgeluchter kijken? 
We gaan door naar Kenora. Hier wil ik een foto van Husky de Muskie maken een 12 m hoge vis. Theo wil graag naar de Starbucks (route op zijn telefoon) en de route naar Winnipeg is op de TomTom ingevoerd. En dan van allebei de aanwijzingen tegelijk krijgen.  Dus tja een paar keer verdwaald want ze wezen natuurlijk allebei een andere weg. Enfin een klein uurtje later konden we na de koffie en na de foto weer verder op de TCH. ( transcanadianhighway)
Om half drie rijden we de provincie Manitoba in. We mogen wat harder rijden en de omgeving wordt weer vlakker. De meren worden minder maar de dennenbomen meer. 
Dan ineens weg bomen en welkom graanvelden. Zo ver je kunt kijken. We hebben een horizon, voor het eerst deze week. We zijn nu in het land van Mennonieten. Een Zwitserse ( of Duitse sekte) die nooit aan de industriële revolutie hebben meegedaan. Zoiets als de Amish We rijden even naar Steinbach, maar zien daar een soort museum met een dorpje erbij. We hebben geen zin in aapjes kijken dus rijden we weer terug. 
Het is na al die frisse dennen geur ook wennen aan de teer en benzine dampen in Winnipeg. We nemen de rondweg om de stad te vermijden. Ook is het hier Franstalig geworden ik denk vanwege de Zwitserse invloeden. 
En dan....... Jawel om kwart over vijf ......het eerste streepje blauw in de lucht. Dat belooft wat morgen!! Ook de temperatuur is naar 12 C geklommen maar dat kan ook vanwege al het beton zijn. 
Na de lange reis laten we de pizza gezellig op de kamer bezorgen. Het was een grijze dag maar wel veel indrukken. En een keer slecht weer in de week is niet zo erg. Hoewel ik af en toe toch aan die 27 geldropse graden heb gedacht!