Dag 19 Clearwater-Lillooet 23 mei zaterdag

Het restaurant was ook een avontuur op zich!  Heerlijk forel en T. zijn steak. Het drinken was avontuurlijker Theo bestelt bier wat hij niet kent en ik appelcider. Ik denk minder alcohol maar eindig met 5,5 % en T denkt lekker biertje maar eindigt met een spavla.
Ik ben s morgens hier meestal rond half 7 wakker. Dan kan ik mooi mijn mail en zo bekijken. Leuk hoe iedereen reageert!  Bedankt daarvoor. Ik zou jullie allemaal wel mee willen nemen, maar dit is een goed alternatief. 
Maar foto's en verhalen dekken maar een kleine lading. Het is hier zo mooi qua natuur en landschappen!  Ook de mensen zijn supervriendelijk en relaxed. En ze menen het ook! Geen toeterende auto's als je met 80 op de snelweg rijdt. Iedereen wacht gewoon als iemand staat te hannesen bij de kassa.geen draaiende ogen of ongeduld.  De Kassière verontschuldigd zich dan tegen de volgende klant als de stuntelaar weg is. 
Ze zeggen hier veel sorry.
Zoals in Australië de indruk dat langlevedelolondeugend de boventoon was. Hier is het superbeleefdalsiedereenhetmaarfijnheeft. 
Maar je wórdt ook wel ZEN in deze omgeving. 
Vandaag is het zaterdag dus op naar de farmersmarket. We nemen afscheid van het Nederlands Meer en gaan  op zoek naar de markt. Die is zo gevonden beetje klein en meer een ontmoetingsplaats voor lokale boeren. Er staat een  stalletje met quilts en een met een glasblazer. De andere 4 stalletjes is kruiden, plantjes voor de tuin en groenten uit eigen hof. 
We rijden naar Kamloops. Het is een grote stad maar we hebben koffie nodig. Dus even terrasje. 
Het voordeel is wel dat je wat meer keus hebt in de stad dus lekkere kokoslatte.( espresso met kokosmelk) ja ik weet hoe het klinkt  maar het is echt lekker!   
Nu even kiezen wat we gaan doen. We zitten relatief vlakbij Vancouver. Maar het zandpad is zo goed bevallen en de auto is toch al smerig dus we steken nog even door. 
We rijden in een Canyon naar Cache Creek. Maar de zon is weg en de wolken dreigen. 
Eigenlijk is dit dorp alleen motels en een winkelcentrum. We besluiten door te rijden naar Lillooet. Dat klinkt indiaans en nu gaan we boven langs de Canyon. 
Dat is een avontuur op zich!  De afgrond zit nl aan mijn kant van de auto. En als ik een foto wil nemen gaat Theo de vluchtstrook op (die er niet is). Akelig dicht bij het randje soms. Maar het is een goeie chauffeur en stopt gelukkig net op tijd. Toch heb ik iets minder foto's gemaakt als ik wilde. Het was té spannend. 
Inmiddels is het gaan regenen. Dikke druppels maar het is maar een bui. De ijdele hoop dat de auto er wat van op zou knappen wordt teniet gedaan als de zon weer gaat schijnen en het zand in cement veranderd. 
We hebben wel een fijn motel in het indianen reservaat gevonden. En gaan straks in het Totem restaurant  eten. Ik denk Indiaans haha