Dag 20 Lillooet-Squamish 24 mei zondag Pinksteren

Half 10 als we Lillooet verlaten. We komen bij een riviertje waar de zalm tegenop zwemt om kuit te schieten. Helaas niet nu. Maar het komt van een prachtig meer zien we stroomopwaarts. Ook zit hier witte steur. Die wel 6 meter lang kan worden, 600 kg kan wegen en 150 jaar oud kan worden. Dit voor de vissers. 
We zien weer sneeuwtoppen.en rijden weer omhoog naar de top. Mooi, mooi, MOOI. 
We rijden langs een wildwater riviertje waar tientallen watervallen op inkomen. Elke bocht levert weer mooie beelden op. Mijn camera heeft geen tijd om op te laden en we genieten. 
Voor de verandering een ontbijtje bij een rivier in de bergen. Het smaakt goed zo in de openlucht. We rijden via Pemberton en nemen regelmatig een 'avontuurlijke' route. Wat zoveel wil zeggen als in hetzelfde spoor terugrijden. Er is namelijk geen andere weg richting Vancouver als de snelweg. 
Enfin tegen een uur of 1 bereiken we Nairn Falls National park. Drie km lopen maar dan heb je ook wat. De waterval dondert hier zo hard dat de rots ervan beeft. Wat een geweld en geraas!  Nou dat was de trip dubbel en dwars waard! Het paadje was hooguit 1 meter breed langs een afgrond van 10-20 meter hier en daar. Zonder afzetting. Heerlijk spannend. De terugweg leggen we in de regen af. Dan gaat het richting Whistler. We waren in Jasper al op de whistlers mountain geweest. Maar dit is een andere stad. In 2010 zijn hier de Winterspelen geweest en dat kun je wel merken. Heel veel toeristen 124 hotels. We kunnen onze draai ( letterlijk met de auto) niet vinden. Erg verwarrend met eenrichtingsweggetjes etc. De omgeving is prachtig. Maar we besluiten nog een stukje door te rijden naar Squamish. En gelukkig maar. Alweer ernstig mooi berg en dal. Ik weet dat ik in herhalingen val maar ik kan er niets aan doen. Vandaag is de WiFi uitgevallen. Dus geen foto's.  Wat de meeste mensen niet erg zullen vinden volgens Theo. Je zult het hiermee moeten doen. Fijne Pinksteren nog!