Dag 17 vrijdag 11-11-16

Dunelfdevandunelfde. Ben benieuwd of we er hier iets van merken. 
Gisterenavond de nieuwste manier van geld verdienen ontdekt. Je neemt 2 argeloze toeristen. Verteld een heel verhaal dat je net vader bent geworden van een zoon. Je behangt ze met een paar waardeloze kettingen en zegt dat dit traditie is en geluk brengt en dan dat je nog een feest moet houden waar je geld voor nodig hebt. Alweer 5 euri kwijt voor een paar schelpjes. Te overdondert en goedgelovig. Haha. 
We zien ineens dat de prijzen van de hotels ongeveer verdubbeld zijn. Het hoogseizoen zal wel begonnen zijn en we zijn er dus mooi op tijd bijgeweest. Alles is nu rond en geboekt voor de rest van de week. Vandaag nog een dagje lamballen en morgen twee dagen naar sinterklaas. São Nicolãu. Dan de laatste dagen weer hier. 
Het stilzitten op dezelfde plek is niets voor ons hebben we gemerkt. Boekjes zijn gelezen, gerust is uit. Gelukkig geen gierton deze morgen. 
Maar we verhuizen toch uit deze dump. Te voet naar het volgende hotel. Twee straten verderop met eigen balkon en keuken.  ( niet dat daar in de keuken iets gaat gebeuren vanavond. Geen haar op mijn hoofd) 
Inmiddels komen we grote groepen wandelaars tegen die een rondleiding krijgen vanuit hun hotel. Het is nu goed losgebarsten hier. Ach dat is ook gezellig als het overal vol zit. En we hebben wat te kijken vanaf het balkon. 
Toch hou ik het stilzitten niet lang vol en trek er op uit naar de markt. Wat piri piri halen voor thuis. We hadden ook een mooie vijzel gezien maar hoeveel winkeltjes ze hier ook hebben. Geen vijzel te bekennen. Als ik met handen en voeten duidelijk maak wat ik wil, wordt hemel en aarde bewogen om het voor elkaar te krijgen. Mensen worden gebeld en iedereen begint voor mij te rennen. Dan komt er iemand aan met een houten vijzel en stamper. 100€. Ik zeg dat hij veel te zwaar en te groot is, voel me schuldig vanwege alle moeite die er is gedaan. Eind van het liedje en een half uur nee zeggen later krijg ik hem voor 15 € mee. Het is een beauty! 
Tja wat doe je dan de hele verdere dag. Bietje lezen. Bietje Facebooken en je gaat eens een ommetje maken naar de visjes. We hebben een spa gevonden met vleeszuigende vissen. En Theo gaat zowaar mee om een kwartier in de bak te zitten. Wel een lekker gevoel. Alsof je in bak champagne zit. 
We houden het de volle 15 minuten vol om stil te zitten. Ook een leuk gezicht al die zuigende visjes aan je voeten. En dan heb ik het nog niet over Theo met de eeuwigdurende aussie hoed hilarisch! Een mooi plaatje. 
Hierna wordt de spa weer totaal teniet gedaan omdat we blootsvoets verder moeten over het strand. Haha. 
Morgen gelukkig weer op avontuur. We zijn er weer helemaal klaar voor na al dat uitrusten!