Dag 14 dinsdag 08-11-16

8 november 2016 - Mindelo, Kaapverdië

Gisteren dacht Theo, wijzer geworden van de bananenkokosgarnalen, gamba's grillé te bestellen. Wij dachten gegrild. Haha. Hij kreeg gegratineerde garnalen in hetzelfde kokossausje als de dag ervoor nu met kaas overdekt maar zonder banaan. 
Hij heeft zich de rest van de avond afgevraagd waarom ze in godsnaam kaas over garnalen laten smelten terwijl deze nog gepeld moesten worden. "Heeft toch geen zin??? " hoorde ik hem af en toe mompelen tijdens het afpellen en wegschrappen van de kaas.  Tja,ik had veilig voor pizza gekozen. Ik ga op dit eiland  niet meer experimenteren met het menu! Het was een hilarische avond, dat wel. En een knoeiboel.....dat ook. 
Al weer vroeg wakker in de ochtend. Dan maar even internetten tot Theo zover is. Leuk al die reacties op FB en reislogger. Dat maakt het schrijven nog leuker! 
Als we het ontbijt achter de kiezen hebben gaan we maar weer eens naar Giorgio om te bedanken voor zijn tip en de chauffeur, zijn zwager, van gisteren. Als ik de kaartjes voor de boot ga kopen blijkt deze pas om 17:00 te gaan. Dat wordt dagopvulling zoeken want er is weinig te doen aan de haven van Antão. 
Het is bewolkt en regenachtig. Dus we hadden gisteren een goede dag uitgekozen voor de tocht. 
Vandaag terug naar São Vicente met het gevoel het hoogtepunt te hebben gehad. 
Maar we hebben nog een week tegoed en dan kan er nog veel gebeuren. 
De verbindingen tussen de eilanden is niet zo goed. Dat wil zeggen dat we weer terug naar Sal moeten als we naar Een ander eiland willen gaan. 
Er zijn er nog 2 op het verlanglijstje. Fogo , de vulkaan op zee, en São Nicolao. De laatste is het eiland met het hoogste punt van Kaapverdië. En weinig tourisme. Moeilijke keus.  Eerst maar eens even gaan googelen. Het waait behoorlijk en bij de strandwandeling wordt ik zowat ,bij vlagen, gezandstraald door het zwarte lavazand. Ik vind nog een opgeblazen dode vis. Daar hebben we gisteren een lampenkap van gezien maar deze zit nog vol en is net pas overleden aan zijn ogen te zien. 
We lunchen even bij Giorgio lekkere rooie vis , (niet opgeblazen, ) en spaghetti met knoflook. Voldaan stappen we op de boot. Het is grijs en triest weer. Perfect voor een ruw reisje met de veerboot. Beetje stormachtig en windkracht 5 minimaal ! Er staat namelijk schuim op de golven. Het laatste is Theo ,de windsurfer,  wijsheid. Ach, aan de bar schijnt altijd de zon. 
We gaan ons hotelletje maar opzoeken. Leuk. Doet me aan de kamer van oma denken. Zwaar houten bed en Kaptafel. Gezellig! En oh ! wat fijn ! een ligbad! Eindelijk eens weken na al die krappe douchecabines. Ik ben er eigenlijk geen fan van , maar ik heb nu het idee dat het zwarte lavazand overal in zit. Dus dan is het wel fijn. 
Dan gaat Theo weer eens experimenteren met het bestellen van garnalen. Ik moet toegeven hij is een doorzetter!  Maar we weten allebei dat gamba's a la plancha wel ok moet zijn. Ik ga voor de cachupa. Het is al weer een week geleden dat ik het nationale gerecht heb gehad. 
Morgen gaan we weer terug naar Sal. Dan zien we weer verder. 

Foto’s