Dag 13 maandag 07-11-16
7 november 2016 - Paul, Kaapverdië
Na wat we gisteren gegeten hebben kan niets ons nog verbazen. Gamba's met banaan en kokossaus. Hoe verzin je zoiets? Het is overigens wel opgegaan want na al dat gewandel hadden we wel weer zin in iets.
Vandaag doen we het wat rustiger aan.
We gaan eerst met de taxi maar porto novo om Giorgio te bezoeken en hij weet iemand die ons de andere kant van het eiland laat zien. Het blijkt zijn zwager te zijn. Vay heet hij.
Vay laat ons alle kanten van het eiland zien.
De route naar Vera Cruz is het mooist. Het lijkt net of we nooit op de begane grond zijn. Op zeeniveau zien we diepe canyons naast de weg. En dan die bergen..... woest en wild en puntig, nooit hetzelfde. Alsof elke berg uit een ander soort steen is gemaakt. En sommige uit alle soorten steen, in laagjes.
We gaan in Vera Cruz een pilsje pakken. Stil zijn we van alle indrukken. Wat is het hier mooi zeg! Ik word er lyrisch van.
Vay , onze chauffeur vindt het allemaal normaal. Maar moet toch de weg vragen naar de plaatselijke bar. Haha. Via smalle kronkelwegjes komen we er uiteindelijk. Hij komt hier ook niet vaak. Eigenlijk zien we helemaal geen toeristen, en Vay zegt dat de weg door het midden veel mooier is maar dat zijn wij niet met hem eens.
Daar gaat iedereen langs die even hier is en het is daar ook druk met wandelaars en fotograferende mensen.
We moeten dezelfde weg terug vanaf Vercruz maar dat vinden we niks erg. Via Porto Novo nemen we de wegdoorhetmidden weer. Maar nu de andere kant op naar boven.
Het wordt wat bewolkt en kouder achter in de laadbak.
Als we wat hoger zijn komen we in de wolken terecht en dat is toch fris.
Maar we hebben een prachtige tocht gemaakt. Ik heb kramp in mijn hand van het foto's knippen. Het hoogtepunt is verlegd naar vandaag. Om half zes zijn we bij het hotel. Geschud en gemangeld ben ik maar het was het zeker waard!
Nu lekker eten want we hebben sinds het ontbijt geen vast voedsel meer gehad. Het was een wonderbaarlijke dag!
Vandaag doen we het wat rustiger aan.
We gaan eerst met de taxi maar porto novo om Giorgio te bezoeken en hij weet iemand die ons de andere kant van het eiland laat zien. Het blijkt zijn zwager te zijn. Vay heet hij.
Vay laat ons alle kanten van het eiland zien.
De route naar Vera Cruz is het mooist. Het lijkt net of we nooit op de begane grond zijn. Op zeeniveau zien we diepe canyons naast de weg. En dan die bergen..... woest en wild en puntig, nooit hetzelfde. Alsof elke berg uit een ander soort steen is gemaakt. En sommige uit alle soorten steen, in laagjes.
We gaan in Vera Cruz een pilsje pakken. Stil zijn we van alle indrukken. Wat is het hier mooi zeg! Ik word er lyrisch van.
Vay , onze chauffeur vindt het allemaal normaal. Maar moet toch de weg vragen naar de plaatselijke bar. Haha. Via smalle kronkelwegjes komen we er uiteindelijk. Hij komt hier ook niet vaak. Eigenlijk zien we helemaal geen toeristen, en Vay zegt dat de weg door het midden veel mooier is maar dat zijn wij niet met hem eens.
Daar gaat iedereen langs die even hier is en het is daar ook druk met wandelaars en fotograferende mensen.
We moeten dezelfde weg terug vanaf Vercruz maar dat vinden we niks erg. Via Porto Novo nemen we de wegdoorhetmidden weer. Maar nu de andere kant op naar boven.
Het wordt wat bewolkt en kouder achter in de laadbak.
Als we wat hoger zijn komen we in de wolken terecht en dat is toch fris.
Maar we hebben een prachtige tocht gemaakt. Ik heb kramp in mijn hand van het foto's knippen. Het hoogtepunt is verlegd naar vandaag. Om half zes zijn we bij het hotel. Geschud en gemangeld ben ik maar het was het zeker waard!
Nu lekker eten want we hebben sinds het ontbijt geen vast voedsel meer gehad. Het was een wonderbaarlijke dag!
