Dag 11 zaterdag 05-11-16

5 november 2016 - Santo Antão, Kaapverdië


Gisteren een reuze kreeft verorbert. OMG ! Wat was dat een groot ding. En zonder scharen, die komen er dan nog bij!  Begin ernstig te twijfelen aan dat snorkelen. Het lijkt wel of al die zeewezens hier 2x zo groot zijn! (Grapje) Natuurlijk ga ik de komende dagen eens lekker zwemmen en kijken wat hier allemaal zwemt en kruipt en duikt) 
Het reizen is gemakkelijk hier en vloeit steeds in elkaar over. Dat zal terug in Nederland weer tegenvallen want ik zie nu dat we om middernacht aankomen en moet nog zien of er dan een trein naar Geldrop gaat. Maar dat is van latere zorg. 
Vooralsnog zijn we nog hier en genieten we volop van het zonnetje. Na nog een rondje door de stad en uitchecken hotel gaan we op de boot. 
Het eiland São Antão ziet er vanuit de verte tamelijk bewolkt en heiig uit. En grijs. 
Bij aankomst staan de chauffeurs van de taxi al op ons te wachten. Gelukkig zie ik tussen het gejoel een mannetje met de naam van het dorp waar we moeten zijn. Tenminste..... dat denken we. In booking . Com staat ineens een heel ander adres en ligt het hotel midden op het eiland.  Maar wij hebben uitzicht op zee. En het is een goede gok. 
Foutje van Booking dus. 
Na een overweldigende tocht langs de zee waarbij elke bocht een prachtige vallei onthuld ben ik er van overtuigd dat we nu op het mooiste eiland van Kaapverdië zijn. 
De camera kan niet snel genoeg knippen. En zelfs door het vuile raam van het busje ziet het er allemaal prachtig uit. 
Helaas is het bewolkt en regenachtig en de foto's dekken de lading niet. Zo mooi is het, dit kun je niet vastleggen op een plaatje dit moet je zien. 
Als we , stil van de indrukken, aankomen in het hotel Paul Mar krijgen we ook nog een kamer boven de branding. Wat een luxe en met echte airco. 
Halverwege de berg kijkt Antonius op ons neer.  De heilige waar dit eiland naar is vernoemd. Maar het kan ook net zo goed st Paul zijn waar het stadje naar is vernoemd. Ik weet het niet. Als ik de moed kan vinden zal ik morgen die berg eens gaan beklimmen. 
De zee is te onstuimig hier om te snorkelen helaas. 
Maar ik weet zeker dat ik die uitrusting toch niet voor niks al de hele tijd meesjouw. Ach, we hebben nog tijd zat. 

Foto’s

2 Reacties

  1. Lies Gosens:
    5 november 2016
    Wat geweldig allemaal !!!
  2. Netty:
    6 november 2016
    Super helma en Theo ziet er mooi uit en leuk om te lezen nog hee veel fijne dagen groetjes arno en netty