Dag 10 12/5/14 maandag

12 mei 2014 - Paralía, Griekenland

 Dag van de verpleging...... Maar nu even niet 

Gisterenmiddag nog een terrasje gepikt en van de plaatselijke wijn genoten. De wijn was zo plaatselijk dat er nog niet eens een etiket op de fles zat. Later kreeg ik een fles cadeau van de ober met een etiket. Mijn dag kon niet meer stuk!! Theo beteuterd met zijn Sloveens biertje. :) 
Alvast hotelletje geboekt in Paralia, Griekenland. 
We hebben nog wat gegeten in het restaurant maar werden helemaal ZIEK van dik 4 uur hetzelfde nummer. Theo had me erop gewezen en toen werd ik er ook niet goed van. 
Had wel een inzending voor het songfestival kunnen zijn geweest. Met flinke Griekse uithalen, dan nam het weer af en dacht je dat het afgelopen was. Begon het weer opnieuw !! De mannelijke Vicky Leandros zal ik maar zeggen.(apres toi) en dat 4 uur Toen we de ober vroegen iets anders op te zetten bleek de baas buiten te zitten. Die dit wel een leuk nummer vond want het werd door  zijn neef gezongen. De ober hoorde het al dagen aan een stuk en was er ook al ziek van. Kotsbeu! ,(zoiets) vertelde hij.)
 Toen we klaar waren met eten en betaalden : ineens The red hot Chili Peppers!  Was de baas naar huis!  Maar ja, voor ons intussen ook bedtijd. Jammer !! 
Om half zes! Wakker en fit! Wat is dat toch, dat ik op vakantie niet kan uitslapen en thuis niet uit bed te slaan ben? Zo ver zijn we niet van huis, dat het aan de tijdzone ligt. 
Het wordt in elk geval een prachtige dag. 
En na het ontbijt vertrekken we om 10 uur richting Griekenland. 
De TomTom kent alleen de snelweg, maar ik had op Google maps nog een gewone doorgaande weg gezien. Nou dat was even een misrekening 35 km door een kiezelpad met grote gaten en plassen water op de weg.waarschijnlijk alleen voor het spoor onderhoud. Want de rails lagen aan de andere kant van de bosjes. Ook de brokstukken van de berg, gevallen stenen, lagen midden op ons pad. Maar we zijn er doorgekomen en bij de eerste beste gelegenheid weer snel de verharde weg op. Het ergste was nog dat de snelweg parallel aan ons padje liep en dat we daar de auto's lustig voorbij zagen zoeven. De auto zag er uit alsof we Parijs Dakar hadden gedaan. 
Om half een gaan we de grens met Griekenland over. Ook nog nooit geweest. Ben ernstig benieuwd. 
Eens kijken of het waar is wat ze zeggen over de Griekse mannen. 
Echte goden heb ik nog niet gezien. 
Bij Pella gaan we de eerste, van waarschijnlijk veel, Griekse salades eten voor lunch. Een wijntje hebben ze niet wel Retzina. Ook 11% en het lijkt erop. Smaakt als witte wijn met een vleugje dennentak.. Lekker in de zon. De keuze uit het bier is Amstel of Heineken.  Jammer voor Theo, maar ik zit gebeiteld met mijn halve liter!  De klok is ook een uur vooruit gegaan. Geen zomertijd hier!  En dan is het snel laat. We rijden maar snel door naar onze eindbestemming. 
Gelukkig want ik voel die halve liter goed aankomen.  Beetje giechelig word ik er van. De bergen zijn intussen uit zicht. En ze hebben hier ECHTE wegen. 
We komen aan in het hotel Apollon. Dimitri onze huisbaas voor vannacht is erg enthousiast dat we met de auto zijn gekomen. Links van ons is de Egeïsche Zee. En rechts de Olympus.  Wat wil je nog meer! Er ligt sneeuw op de top. Zeus zal het wel koud hebben. 
Dimitri vraagt of ik iets weet van de Griekse goden?  Ik vertel hem dat ik de film heb gezien. Haha. Maar ik heb vroeger alles wat er viel te lezen over de Griekse mythologie verslonden dus ik ben op de hoogte. 
Maar eerst het stadje eens gaan verkennen. 
Na een oriënterende wandeling heb ik mijn plan voor morgenvroeg getrokken. Ik heb al 10 dagen niet geshopt dus de hoogste tijd. Alle winkels hangen hier vol met leer en bont. Das niks voor mij. Maar er is genoeg keus in ander prullaria. 
We gaan eens kijken hoe de nectar hier smaakt. Op het strand strijken we neer. Het is clubavond. Maandag mag er een wijntje gedronken worden. Proost dames!  

Foto’s