27-11-14 dag 36 donderdag

Het is nog grijs en we vertrekken om half 10 richting Maitland. 225 km verderop. De 9000 km zijn we gepasseerd. Het weer is in heel Australie minder. Iedereen is blij dat het regent vanwege de bosbranden. Maar wij niet zo. In de zon ziet toch alles er net iets beter uit. 
Op zoek naar de Subway en we vinden er een in Taree. Nu nog koffie. 
We nemen de snelweg ivm de vele stortbuien en de daar uit voort komende floodways. Dit zijn riviertjes of beekjes die over de landweg stromen. Wij zijn daar niet voor verzekerd dus geen landweggetjes vandaag. Het klapt er nu en dan ook met geweld uit die regen. Toch zien we af en toe een blauw puntje in de donkere wolken. Morgen wordt het vast beter. Dus vandaag maar even doorgassen richting Sydney. We rijden naar Singleton en boeken een motel. En is een leuk klein stadje. En prompt komt ook het zonnetje door. Eventjes maar, maar genoeg voor een wandeling naar het centrum. 
Achter het motel ligt een parkje met ,een soort van, dennenbomen. Hier had ik al gekrijs gehoord en dacht er Kakatoes te vinden. En stinken in dat park! Dus onder de bomen door gelopen maar zag geen vogels, wel heeeeel vreemde dennenappels. Tot ze bewogen, bleken het allemaal vliegende honden te zijn. Wel honderd!  Niet naar boven kijken met de mond open dus! Je hebt zo rabies opgelopen. En ik was ook vlug er onderuit want je zult het maar op je kop krijgen die vieze pies en poep. 
Weer terug in het motel ga ik wachten op de avond als ze allemaal wegvliegen. Mooi gezicht zal dat zijn. 
Ze worden sinds een week of drie als pest betiteld en mogen vanaf 1 november worden afgeschoten. Ze ruïneren de fruitoogst en in het parkje ga je ook niet meer voor de lol zitten. Toch zielig. 
Maar na 3 uur wachten zijn ze nog steeds niet vertrokken dus gaan we maar even eten. Het is koud. Lange broeken trui aan. Past nog maar nét. Dus ik hou het maar op een salade vandaag. En Theo gaat voor een lammetje. Wijntje erbij en we zijn weer blij en tevreden. Wat een fijne vakantie is dit toch !! 
Terug op de kamer nog een klein uurtje wachten en daar gaan de flying. Foxjes. Het is bijna te donker om te filmen maar ik probeer het toch.