24/10/13 dag 19. Kaibab

24 oktober 2013 - Torrey, Utah, Verenigde Staten

 

Vanmorgen heerlijk uitgeslapen tot half acht. Bij het ontbijt ( Theo ging niet mee) een paar eitjes gepikt voor Theo. 
Komt een ouder echtpaar binnen, man gaat zitten krantje lezen. Vrouw brengt koffie, maakt een wafel. Hij wil magere melk in de koffie. Die is er niet. Vrouw zoekt alles af en vraagt dan aan de receptie. Receptionist gaat zoeken. Geen magere melk! Alleen gewone en halfvol.  De man is in alle staten en moppert er op los. 
Dan is de wafel klaar en vraagt zijn vrouw wat hij er op wil. ...........wat denk je?  BOTER. Ik verslikte me in mijn koffie en ben maar weggegaan om Theo zijn koude eitjes te geven. Het eerste ei ontploft in de magnetron. Maar het tweede gaat goed haha. Theo wordt een expert op magnetron gebied. Er werden ook al een keer sokken in  gedroogd. Wat je allemaal kunt met zon ding. Haha 
En dan kunnen we weer op pad. We rijden door mooie Canyons. Naar Bryce Canion. Hier zijn de stenen uitgesleten in de vorm van torenspitsen. Net orgels of kastelen hoe ver je fantasie rijkt. Ik ga voor kastelen want als we eruit rijden en weer bij de sneeuwgrens komen denk ik alleen maar ...... Winter is coming. ( game of thrones) 
We komen weer boven de 3 km grens. En we zakken ook weer af naar beneden. Bryce Canion is supermooi. Maar we moeten door want er is zoveel te zien nog en weinig tijd. Naar de Grand Canyon is 7 uur rijden vanaf Bryce dus we moeten kilometers maken.  De weg is echter zo mooi en indrukwekkend dat we niet opschieten en er ineens achter komen dat de noordkant van Grand Canyon ook nog open is.  Dus gaan we naar de noord kant. Dit scheelt 3 uur rijden. We rijden het park in. Gesloten. De lodge in het park: gesloten. Maar we kunnen wel een blik in de Canyon werpen. My God!!  Inderdaad het hoogtepunt tot nu toe!  Wat diep en allesnietigmakend in die gleuf in de grond!! Het is bewolkt maar als hier de zon op schijnt ......... En zelfs in bewolkte toestand majestueus. 
Maar...... Het wordt donker en we hebben nog geen plek om te slapen. Op de heenweg hebben we een lodge gezien maar die was 30 mijl terug. De volgende stad is 130 mijl verder. Wat te doen??? We gaan naar de eerste lodge en bofferds die we zijn, is dit de laatste dag dat ze open zijn voor het winterseizoen. Pffff geluk gehad!!  En dat op mijn jaardag. Tenminste in Nederland ben ik het al. Helaas gaan ze om negen uur dicht en het bereik van de WiFi houdt dan ook op. Ik heb weinig tijd aangezien mijn statusupdate op Facebook al een half uur duurt. 

Foto’s