22/10/13 Dag 17 Grand Junction

Vroeg wakker van de kou. Blijkt flink te hebben gevroren. Het flesje water in de auto is ijs geworden. De kamer  ruikt naar zwavel van het riviertje achter ons.( het raam stond open) Het lijkt wel een beerput. Er zijn hier veel warmwaterbronnen. En de zwavelgeur verspreidt zich snel. 
 We zijn dus al vroeg op pad, om negen uur zijn we al een eindje op weg naar Durango. Daar eten we even bij ( jawel de Subway ) en overleggen de volgende route. We gaan door de bergen via Rockwood naar Silverton. Een prachtige route weer. The million dollar highway genoemd omdat er zoveel kostbaar erts onder het wegdek zit.( zilver en goud)  Het stikt er van de goud en zilvermijnen maar dat seizoen is voorbij. Het is te koud nu om te graven. In plaats daarvan is het jachtseizoen geopend en de hunters  zijn overal welkom. Erg mooie omgeving is het. En we zitten hoog 3790 m. De zon is wat warmer geworden als we boven de sneeuwgrens komen. 
Nu dacht ik dat de camino del Rio vorige week eng zou zijn. Maar dat was maar een muggenbultje vergeleken met deze afgronden. Ook valt op dat er nergens aan de weg een reling voor staat zodat je af en toe recht naar beneden kijkt. En natuurlijk ......Aan de passagiers kant.
 Het is prachtig. De herfstkleuren (geel) van de espen knallen eruit in de zon, tussen het groen van de dennen die weer tegen het wit van de sneeuw contrasteren. En tel daarbij een strakblauwe lucht. Ik word er lyrisch van. Zoals gezegd de foto's kunnen nog niet de helft van de echte indrukken weergeven. 
Silverton is ooit een zilverstad geweest met een heleboel bordelen en kroegen. Er worden ook westerns opgenomen leert Theo mij. We gaan dus de saloon in voor een pilsje Een tingeltangel piano wordt gespeeld en een bizonkop aan de muur. En een lekker biertje op tap. Gezellig druk. 
Het is erg toeristisch in Silverton want een stoomtrein rijdt van Durango naar Silverton met ladingen mensen. Maar dat geeft niet, per slot zijn wij ook toeristen en Ook wij doen de souvenirshop aan want ik wil een T-shirt. Haha.( En niet te vergeten mijn magneetje, de koelkast zal inmiddels wel te klein zijn. ) Het nadeel van een bergroute en een oud cowboystadje is dat er geen benzinepompen zijn,  dus moeten we op de laatste druppels naar Ouray zien te komen. Theo wil me op stang jagen maar ik weet dat het straks bergaf gaat dus ik maak me niet druk. 
We halen het net! ....en daarna moeten er km gemaakt worden want morgen gaan we naar Arches National Park. Onderweg zien we links van ons al een hint van wat ons te wachten staat. Maar we zitten even op de highway dus geen outlook op de Canyon. 
We arriveren in Grand Junction Colorado. Daar is laarzenuitverkoop. Jee! wat let me (behalve Theo).dus de lage rode met hoge hak laat ik staan. Daarvoor naturel hoge laarzen met lage hak. Echte Rocky Mountains laarzen. Made in India.  Na een motel eren bij de supermarkt gehaald en drinken. Lekker chillen op de kamer vanavond.