05-11-2014 dag 14 woensdag

5 november 2014 - Emerald, Australië

The day after! Omdat de klok een uur teruggezet is zijn we al vroeg op pad. Theo laat zijn klok op de oude tijd staan. Ik weet niet waarom, want de komende paar weken zijn we in Queensland. Maar goed.

Om half 9 zijn de boodschappen voor ontbijt en picknicklunch gedaan. We komen de eerste paar honderd km niet meer in bewoond gebied dus ook nog even tanken. Na wat gezoek hebben we er eindelijk een gevonden lijkt het. Maar we staan bij een autowasserette bij een stofzuiger! Na nog een keer de stad rond hebben we er dan eindelijk eentje.

Om negen uur dan eindelijk zijn we weer op route. Op de radio hoor ik dat het vandaag " paramedicthankyouday" is. Iedereen belt om de ambulancebemanningen te bedanken.En te praten over agressie, ervaringen uit te wisselen maar vooral om te bedanken en te waarderen  Tja, ik ontkom er niet aan. Maar zoiets zou in Nederland ook moeten kunnen. Gewoon gewaardeerd worden voor wat ze doen, dat doet zo goed!

We nuttigen een kofferbakontbijt vanwege het gebrek aan een picknickplaats. Normaal is er geen gebrek aan bankjes en zo, maar als je er een zoekt zijn ze nergens te vinden. (Murphy). We gaan over The Deviding Range naar Emerald. En , de naam zegt het al ....( dus niet)........ Daar worden veel saffieren gevonden. (blijven rare jongens die aussies)

We draaien af naar de Carnavon Gorge, Spectaculaire ravijn moet dat zijn. Het is maar 30 km. Jaaaaa...zalwel.....na 5 km houdt de verharde weg op. Na 23 km roebededoebel wil Theo omdraaien, maar ik zet door en inderdaad een bordje met Micky's Gorge erop. 1 1/2 km lopen. We verheugen ons op steile afgronden, en vergezichten. We maken de wandeling door een stukje regenwoud en over smalle paadjes. Door een beekje, via gladde stenen. Eentje met een enorme spin erop. Ik zie hem pas als ik er bijna opsta. Gelukkig is hij bang voor mijn teenslippers maar ik lig bijna in het water. De wandeling leidt ons niet naar de vergezichten maar naar de bodem van een ravijn. Ook mooi! We gaan weer terug en twee kangoeroes kruisen ons pad. Moeder met jong. Mooi. En niet zo schuw als de anderen. We rijden verder omdat de weg na de parkeerplaats weer verhard is.We denken een rondje te rijden. Maar dat duurt ook maar een paar km. Want daar stopt de weg bij het informatie centrum. We zijn allebei moe van de tocht en het regent intussen, dus hebben geen zin meer in de wandeling van 5 km naar de echte Gorge. Inderdaad van bovenaf met mooie afgronden.

Om14:00 zitten we weer op de route. Na wat eten en drinken onderweg komen we in Emerald aan om half vijf. Route 66 Motel. Het is niet helemaal naar verwachting maar alla we kunnen de was doen en we zijn toch te moe om nog veel te ondernemen. Morgen gaan we de omgeving wel verkennen want waarschijnlijk blijven we twee nachten hier. ( maar niet in dit motel). Intussen hebben we de 3000 km overschreden. En we hebben nog veel te doen. Maar eerst genieten we van de zwoele avond in de airco van de kamer. Het is wine o'clock.Ik groet u allen.

Foto’s