IJsland dag 4 zondag 19/2/2017

Gisterenavond om half 12 verscheen er een dun groen streepje aan de lucht. En Helma lag te slapen. Maar gelukkig hebben we Theo nog en de wekdienst van het hotel. 
Dus ik schrik wakker,schoenen aan en met de telefoon naar buiten want ik kon de camera niet vinden. In mijn T shirt want ik dacht dat het elke seconde voorbij zou kunnen zijn. 
De telefoon deed niks. Maar ik moest blijven kijken. Het was prachtig. Kleuren en lijnen en cirkels. Ik heb altijd gedacht dat de filmpjes een timelapse waren van verschillende foto's achter elkaar en de bewegingen erg langszaam waren. Maar dat is niet zo. 
Het schouwspel was erg indrukwekkend. De lijnen en cirkels dwarrelden door elkaar en schoten alle kanten op. Na 10 minuten toch maar even mijn echte fototoestel gehaald. En wat beelden geschoten maar toen waren we al over het hoogtepunt heen. Af en toe gloeide het groen hier en daar weer wat op en een paar keer viel ik bijna achterover vanwege het gedraai en het omhoog kijken. Zelden hebben we zo iets moois gezien. En dan die stilte. Er stonden wel 50 mensen te kijken. Maar allen zo onder de indruk en niemand zei wat........ behalve Theo dan, en af en toe wat gejoel bij een kleurrijke rolwolk. Haha 
Maar we hebben het gezien en hopen op meer. 
Vandaag regent het de hele dag. Als we wakker worden is het weer grijs en grauw. Een gletsjer staat op de planning. Maar we zien nog niks door de mist. 
We maken een lange, natte wandeling naar de eerste gletsjer. Mooi blauw ijs in dat zwarte grint. Na de lunch gaan we verder naar de volgende Gletsjer. Ze smelten allemaal en de meeste liggen in een krater. Wachtend op een uitbarsting. Als de grootste vulkaan uitbarst zal Europa weer in een ijstijd terecht komen. Waarschijnlijk zal de Elfstedentocht dan weer een paar jaar door gaan maar verder zal het geen gunstige gevolgen hebben. ( als je die Elfstedentocht al gunstig kunt noemen. ) De laatste keer zette een uitbarsting, van een kleinere vulkaan hier, de Franse revolutie in gang omdat er geen landbouw mogelijk was en in Frankrijk een broodoorlog uitbrak. Tot zover de geschiedenis. 
Het zijn lange wandeltochten naar de gletsjers maar ze zijn het waard. De mooiste is wel die aan de kust met een lagune vol afgebroken ijsbergen. Prachtig zo die kleur blauw. Aan de kust zelf liggen ware kunstwerken van ijssculpturen door de natuur zelf gemaakt. Het heet ook diamantkust. Ik word er lyrisch van maar Theo houdt me met beide benen op de grond en merkt op dat er genoeg ijsklontjes op het strand liggen. En hij vind het leuk om er op te trappen. Dat knerpt. De laatste gletsjer haal ik niet meer. Maar het zonnetje is er uit gekomen om 16:00 en we zijn weer vol verwachting op vanavond. Zullen we nog een keer boffen met het licht??? Waarschijnlijk niet het is nu 20:00 uur en eed bewolkt. Enfin een vermoeiende dag en veel beleefd.