Dag 7 Puerto Iguazú 25-10-2017 Woensdag

Drie dagen regen voorspeld hier, wat een domper maar aan de watervallen zouden we toch wel nat worden dus dat mag de pret niet drukken. Het is regenseizoen dus kun je dit verwachten. Het is wakker worden met onweer en stortregen. Eerst maar internetten. Allemaal bedankt voor de felicitaties. Geweldig om alles te lezen en een super goed begin van de dag. Nancy, de vrouw van Mattias, is toevallig ook jarig vandaag. Zij verzorgt het ontbijt en er worden wederzijds felicitaties uitgewisseld. 

We gaan eerst naar de Argentijnse kant want dat kunnen we met de auto doen in dit weer. In het park of eigenlijk de jungle gaan we met een boemeltreintje naar “ de keel van de duivel” in het Spaans Gargante del Diablo. Een prachtige waterval. Nog nooit hebben we zo een grote gezien en zoveel water zien vallen. De mist van het vallende water is warmer dan de regen en we worden doornat maar gelukkig. 

Het is een heel eind lopen over een ijzeren brug die zo glad is dat er veel mensen vallen. 

Gelukkig blijven wij deze keer overeind. 

Dan loop ik nog even onderlangs en is het al met al zo drie uur. Wat een mooie verjaardag. Ondanks het slechte weer. Maar waarschijnlijk dankzij de regen is het niet echt druk en rolt de waterval ook harder. Er zit altijd wel een goeie kant aan een slechte zaak. 

We zien wilde toekans en de Coati ( witsnuitneusbeer, lijkt meer op een rat dan op een beer ) die er wel lief uitzien maar agressief bijten. Sommige mensen zijn er zo bang van dat ze op de tafel of bank springen en alles achterlatend tijdens de vlucht. Maar als he ze niks te eten geeft bijten ze niet. 

Na al dat wandelen en vergapen aan het vallend water. ( zowel uit de lucht als in de afgrond ) gaan we naar het deielandenpunt. Hier komen de blauwe en bruine rivier samen en zie je de oevers van Brazilië , Argentinië en Paraguay. Dan nog even naar het huis gemaakt van flessen. Haha dat ligt tegenover een pepsifabriek en we denken eerst dat ze de fabriek bedoelen voor we het huisje zien. 

Het blijft regenen en we zijn moe na al deze ervaringen dus gaan we maar even terug naar ons hotelletje waar Mattias ons met een stuk taart verrast. Echt lief. Die jongen rent zijn benen onder zijn kont uit , voor ons want we zijn de enige gasten. 

Vanavond gaan we nog uit eten maar daarover morgen weer.