Dag 5 Concepcion del Uruguay -Santo Tomé 23-10-2017 maandag

Goed geslapen is het halve werk. Spierpijn en bietje blauw van het vallen maar ja gelukkig gaat dat wel over. De paden en wegen zitten vol met gaten dus het blijft uitkijken. 

We hebben een heerlijk hotel toegewezen gekregen voor hetzelfde geld dus we zitten luxe voor weinig. Een jacuzzi en zwembad en zo. Maar een beetje  te koud ‘s morgens. We rijden verder langs de Rio Uruguay wat tevens de grens is met dat land. 

We mogen er echter niet komen met de huurauto. We gaan het toch proberen denk ik. 

Maar vandaag even kilometers maken. We hebben lering getrokken uit de ervaringen met gisteren en een hotelletje met een restaurant geboekt. We rijden vandaag door de provincie Corrientes. En het wordt licht heuvelachtig met veel bos en ook meer palmbomen tussendoor. Alles is fris groen want het is lente. 

Helaas is er op de snelweg niet veel te zien. 

Dus gaan we er even af naar Concordia. Eerst lijkt het nog romantisch en ouderwets, mensen te paard en paard met wagens en zo. Maar we zitten in een voorstadje en het is echt armoe troef. Houten hutjes met bouwplastic daken. Waar hebben we dat meer gezien?  

Beetje schuldigvoelend  rijden we door naar het noorden. 

Voor de lunch stoppen we bij een eettentje naast de weg. We hebben er al tientallen gezien met broodjes, empanada’s en sinaasappels en zo maar deze wordt 7 km vantevoren al aangekondigd met borden langs de weg en er staar alles op. 

Als we aankomen blijkt het allemaal van een Duitse nederzetting te komen die hier in 1823 is gesticht. Het Duits is helemaal uitgemolken. Alleen niemand spreekt de taal. Maar biertafels en “trink brüderlein trink schalt door de luidsprekers. 

Binnen is werkelijk alles te krijgen. Ingemaakte groenten likeuren, bier ,worst ham en kaas en alle souvenir junk die je maar kunt bedenken. Prachtig van kitscherigheid ! 

Na een lomito ( sappige steak op een broodje met Sla tomaat gebakken eitje) en verse jus te hebben genuttigd gaan we weer door. Geen bereik hier, geen radio maar mijn telefoon kan nog wel voor wat muziek zorgen zodat we heerlijk genietend verder naar het noorden cruisen. Toch nog een soort van oktoberfest gehad! Haha

Het is oogsttijd voor de sinaasappels maar het lukt niet om er een te plukken.  ( das toch altijd lekkerder dan een netje kopen) maar schrikdraad weerhoudt ons. En we gaan natuurlijk niet van de armen stelen. Hoewel er bergen onder de bomen liggen te rotten. 

Op een gegeven moment ontdekken we dat de TomTom van het padje is. En daarmee wij ook!  We vonden het al zo’n slechte weg maar toch doorrijden he?  De Tom zegt het zelf! Enfin einde van het liedje 100km terug slalommen tussen de gaten in het wegdek door. Gelukkig hebben we een restaurant in het hotel ! Want van 4 uur rijden word 6,5 uur. Maar goed. Weer wat geleerd. Morgen een korter stukje plannen. Ja het is hier geen Amerika waar de km ‘s onder je wegvliegen. Het is hier meer van hotseknots alweer een meter. Dus ,Hans, geen Bonny en Clyde maar meer de Beverly Hillbilly’s

Als we weer op de goede weg zijn veranderd het landschap stilaan in moerasgebieden. Koeien staan in het water te grazen en het water schijnt hier en daar door het gras. 

Het zand wordt rood door het ijzer in de grond. Veel vogels. En paarden, paarden paarden. Met af en toe een cowboy er op. 

Om 19:00 zijn we bij het hotel. En waar we nu weer zijn uitgekomen??!!! Een christelijke gemeenschap. Hahahaha. 

Engeltjes waar je ook kijkt, en cd’s van onbesproken gedrag, foto’s van de paus en Reli-reiki Enfin kijk de foto’s maar. Morgen verder