Dag 21 Rancul -Chacabucco woensdag. 08-11-17

8 november 2017 - Chacabuco, Argentinië

We hebben gisteren bij Tino Handigheid gegeten. Hij had een app om te vertalen en maar meteen zijn achternaam ingetikt. Geen idee hoe hij in het echt heet. Wel grappig, hoewel het communiceren met een app er niet echt duidelijker op wordt. Vooral die apps waar je in moet spreken!  Intussen de Argentijnse Rene Froger op tv. In een TL verlicht restaurant. Sappig vlees of droog vlees? Hij sprak het nog goed uit ook! En wij antwoorden in Spaans. Hahaha verwarring al om. We bestellen een asado. Een Argentijnse BBQ want we hebben nog niet gegeten. Die begint met een sparerib. En sla. ( eigenlijk met ruwe ham maar daar hadden we niet veel zin in ) dan een riblap. Dan een rib eye.  Alles bij elkaar een halve kilo vlees per persoon.

Pfffff en probeer daar maar eens op te slapen, maar het lukt ons wel! 

Tja waar we vandaag uitkomen is een raadsel. Gisteren heeft het weer geregend en we weten bij het opstaan nog niet of de weg open is. Wat een avontuur weer!  

De weg is omgelegd maar een zandpad vol modderpoelen. Na 2 km tenen gekromd slibberen zijn we er door. Pfffff. Spannend!  

Maar een goeie chauffeur laat zich door niks weerhouden! 

Nu zijn we ineens blij met de lange rechte , eens zo saaie, weg. 

We komen in de wetlands. Het water staat hoog tot aan de weg. We zien ooievaars, flamingo’s meeuwen , valken of haviken  ,reigers ,en eenden te veel om op te noemen, en de meeste kennen we niet. 

Ik probeer foto’s te maken als ze om de auto vliegen maar dat valt niet mee met die vlekken in mijn oog. De meeste tijd staat er niets op. Thank God voor de iPhone! 

We krijgen weer meer tegenliggers. Teken dat we in de buurt van BA komen. Junin is iets te groot voor onze smaak. Dus we rijden door naar Chacabuco. (Leuke namen hier. )

Eigenlijk is het hotel niet open. Nog een man arriveert , hij had ook via booking een kamer geboekt. Wij kwamen op de bonnefooi. Maar terwijl die man staat te bakkelije met de eigenaresse heb ik snel gereserveerd. Dus de poort ging open en we mochten binnen. We durfden niet meer te vragen of ze wat wilde wassen want ze leek niet blij. Dus dat hebben we zelf maar opgepakt. T is ook een gelukkig man want het hotel ligt naast een benzinepomp en een restaurant. Heeft een mooie tuin met veel kwetterende , nestbouwende vogeltjes. We zitten op de weg naar San Antonio de Areco. Ons doel voor morgen. Maar daarover morgen meer.

Foto’s