Dag 15 Chamical -San José de Jachal donderdag. 02-11-17

Gisteren bestelde T het eten maar de ober verstond geen Spaans. We hadden allebei kip besteld. Theo geroosterd en ik gebraden. We hadden geen honger na de lomito van die middag. (Broodje met steak, ei, ham ,kaas en friet erbij) 

Ik kreeg wel 3 gebraden kipfilet en deelde deze met T. Er kwam verder niets meer en we dachten, nee hoopten dat de ober de geroosterde kip vergeten was.  Want na die kipfilet zaten we écht vol. We zaten gezellig na te tafelen toen de ober deze jongen(zie foto) voor Theo bracht. Hij had alleen geroosterd verstaan ( waarschijnlijk ) en er maar spareribs opgegooid.  Tegen heug en meug een kreeg hij een paar hapjes weg. Ik met een paar stukken in een servetje stiekem naar de vuilnisbak. Heeft het gesmaakt? Oh, ja hoor.!Haha 

Vandaag trekken we de Andes in. We steken hem nog niet helemaal over want we komen nog door een natuurgebied vandaag. En we gaan eens rustig aan doen. We komen steeds wel rond drie uur aan maar als je dan zo’n kamertje hebt als dit en het is net siësta tijd heb je niks in het kamertje en ook in het dorp niets te zoeken  danis alles gesloten en te warm 

Als we de uitlopers van de bergen inrijden kunnen we het niet gehaald krijgen met foto’s maken. Niet de hele tijd natuurlijk want je wilt de volle dramatiek van deze bergen ook zelf zien en niet alleen met een camera voor je neus. 

Het is prachtig!  Grof en desolaat en de cactussen groeien zelfs op het zandsteen op sommige toppen. En dit is nog maar het voorspel, want morgen zitten we in de hoogste bergen. 

Het is alsof je door de gran canyon rijdt. Sommige bergen zijn bordeaux rood en andere weer wit krijtachtig of zandsteen geel. De weg is goed en de tunnels pikkedonker. Geweldig!!! 

In de provincie San Juan zitten we inmiddels. 

Dan hebben we weer 60 km vlak land. Hehe effe bijkomen. 

We hebben in de bergen gepicknickt. En we kunnen er weer even tegen. Maar daar komen de volgen reeks hoogtes weer aan. Af en toe zien we de condors door de lucht zeilen. Mooi gezicht. Raar dat bergen overal anders zijn. Hier zijn de meesten nogal grauw met vreemde formaties. 

We komen weer eens te vroeg aan in San José Jáchal. Ik begin te vermoeden dat T het expres doet zodat de winkels nog gesloten zijn als we de stad ingaan. Het C&C hotel heeft gelukkig een zwembad en het is mooi weer. Of nee. Het is gewoon mooi weer. Er zit geen water in het zwembad. Nou dan toch maar de stad in. Het enige wat open is tijdens de siësta is de ijssalon. Ook geen straf. Maar het ijsje is wat te groot en we geven de rest aan een heel lief hondje. Dan op zoek naar een biertje voor aan het lege zwembad. Het beestje volgt ons de hele stad door. Helaas mogen er geen huisdieren naar binnen dus moet hij buiten de poort blijven. Mijn hart breekt! 

En we krijgen buren! Een Duitse jongen en een Braziliaans meisje. Op de fiets trekken ze door heel zuid Amerika om aandacht te vragen voor de oorspronkelijke bewoners. Zie http://www.rotaverbum.com. Of op FB. Hele aardige mensen. En alleen al het feit dat iemand mijn Engels verstaat en ik hun is als balsem voor mijn ziel. 

Vanavond doen we take away of para llevar zoals dat hier heet. De les van gisteren is nog niet vergeten en ook nog niet verteerd. 

Hasta mañana