D​ag 18 Uspallata- Julan de Cuyo zondag. 05-11-17 Jut en Jul in Chili( efkes)

5 november 2017 - Uspallata, Argentinië

Vandaag hebben we geen einddoel. Niks besproken want eerst zien dat we in Chili komen. De route belooft weer mooi te worden. En dat is hij. We komen in de sneeuwgrens en zien een natuurlijke boog. Puncta del Inca genaamd. Er staat een badhuis bij want er zitten veel mineralen in het water. Dat is ook te ruiken aan de sulferlucht en te zien aan de kleur. Helder geel tot lila. 

We rijden verder naar het uitzicht op de alconcagua. Die hoge berg dus. Zelf zijn we inmiddels op 3000 m hoogte dus nu lijkt hij niet meer zo imposant. 

Net als in IJsland hebben de gletsjers ook hier flink ingeboet. Natuurlijk ook vanwege de lente maar je kunt nog goed zien waar ze hebben gelegen. 

Het monument van Cristo de Rentedor kunnen we niet bereiken vanwege de sneeuw. Jammer. 

Dan volgt een hele lange tunnel en we boffen want aan de andere kant staat een ellenlange file van vrachtwagens richting Argentinië. Hierna volgt de grens. We krijgen een papier wat we in moeten vullen in de auto. Dan vraagt de man of de auto gehuurd is. Ja en we hebben expliciet aan europcar gevraagd of we ermee naar Chili konden. Dat kon zeiden ze. Paraguay en Brazilië niet maar Chili geen probleem!  Nou........ dus niet. Nee ge komt er niet in. Te voet is ok ( boven op de berg in niemandsland en de sneeuw). Dus draaien we maar weer om. Zucht. T merkt nog op dat we tóch geen pen in de auto hebben om de paperassen in te vullen! Haha.  

Enfin staan we zelf in de file, in de tunnel te vergassen met al die vrachtwagens. 

Nu zien we de route eens van de andere kant.(zwart)  Gelukkig is er na 3 km weer licht aan het einde van de tunnel. 

Nog even een natrap “ welkom in Chili “ op de telefoon. Ach we zijn er even geweest. ( toen we op Chileens grondgebied moesten draaien ) 

Weer terug naar Puncta del Inca en als troost maar een paar Lama truien gekocht. En nog wat souvenirs. Daar knapt Helma wel van op !  T krijgt een kopje koffie. 

Daarna staan we weer in een lange file. Waarom? Als je de tunnel uitkomt krijg je een papiertje. Vandaar de file in de tunnel en nu moet je het papiertje weer inleveren. ???????? Ik denk dat ze zeker willen weten dat iedereen uit die bergen heel terugkomt. Maar we zullen het nooit weten. 

In elk geval besluiten we maar om Chili te laten voor wat het is en een gepeperde brief naar het autoverhuurbedrijf te sturen. 

Maar de terugweg is net zo mooi en het zonnetje schijnt dus allemaal niet erg........ tot de volgende file. We zien in de verte al een halve berg lang vrachtwagens stilstaan. Ze staan wel aan de kant maar er is een doorgetrokken streep en we durven er eigenlijk niet goed langs. Maar een HELE VRIENDELIJKE taxichauffeur leidt ons de weg. Zo kennen we ze weer !! Dus langs een collone van 4 km aan vrachtwagens die voor de Argentijnse grens staan te wachten en we zijn weer in Uspallata. Het is intussen 15:00

Een uur en een sandwich met steak en een wijntje later gaan we weer op pad naar ons nieuwe onderkomen. Want jeugdherberg was genoeg sentiment voor de rest van ons leven. We weten weer hoe het er aan toe gaat. 

Dus een appartement in Júlan de Cuyo geboekt.

Foto’s