Dag 11 zondag 6-1-2019 Hoi An

Om in het ritme te blijven sta ik toch maar om half 7 op. Het miezert weer een beetje maar goede temperatuur dus ideaal om de stad te verkennen.

We nemen met z’n 5en een Taxi. Shakti,Hans, Ines en wij twee. En vragen ons buiten de stad naar wat plaatsjes te rijden. We hebben zelf ook op TripAdvisor gekeken en zo gaan we eerst naar de zijderupsfarm. We krijgen hier uitleg over de cyclus van rups tot cocon tot mot.

Die hele cyclus duurt 48 dagen. Ze eten moerbeibladeren en de cocons worden gekookt waarna de draden gedraaid worden. Dan op spoelen gedraaid en fan geweven. Best mooi om te zien. Voor een lapje van 45 cm breed moeten er heel veel dunne draadjes worden opgespannen en daar zijn ze alleen al 15 dagen! Zoet mee. In een ander gebouw zit een mevrouw een ander ding te weven. Met patronen en kleurtjes. We krijgen nog een kopje moerbeibessen thee en dan gaat de winkel open. Mooie spullen maar ik heb niks gekocht.

Verder gaat het naar het groente dorp waar men in tuintjes werkt. Zo recht en netjes. Geen sprietje onkruid staat er tussen maar het zijn net volkstuintjes dus niks bijzonders. Alleen die oma die op de kleine past is een foto waardig. Zo trots zijn ze overal ter wereld op hun kleinkinderen!

Nog even naar het kokosnotendorp en het strand en dan worden we bij de markt gedropt.

Heel de morgen heeft de taxi ons rond gereden. 500.000 dongetjes.

Op de markt kopen we allemaal wat Chinese lampions. Leuk voor in de serre. Verder nog wat kleding en dan is het hoog tijd voor een biertje.

We vinden een tuin en nemen 5 voorgerechten allemaal even lekker.

Het bier smaakt ook erg goed.

Na de middag ga ik alleen op pad. Ik vond een polo in de kleur die Theo nog niet heeft. Beetje bruin-grijs als mijn Alto. Na veel gepingel kost hij 150.000 maar de maat is niet goed.

Als blijkt dat die kleur niet bestaat (omdat het eerst een grijze was die nu door de zon zo is verschoten en bruin is geworden) gaat de koop niet door.

Of ik iets anders wilde kopen? Nou nee. Begint ze me toch uit te schelden!  Klein krengetje was het! Dus daar ga ik niet meer terug.

We komen er wel weer langs als we naar de oever lopen. Maar ze komt niet meer naar buiten rennen.

We eten aan de oever met hetzelfde gezelschap als gisteren en Paulien en Joppe. Het is gezellig maar het eten is niet wat we gewend zijn en dat is jammer. Natuurlijk zijn we erg verwend de laatste week maar dit was toch wel het minste van alle keren dat we gegeten hebben.

Enfin, nog even de markt over voor wat lampions en naar de bar in ons hotel.

De anderen gaan morgen een tempel bekijken en moeten om 7 uur al weg dus die hebben in 6 uur de wakeupcall. Je begrijpt dat het een vroegertje wordt vandaag. Wij leven mee en gaan ook maar slapen. Maar wij hoeven pas om 16 uur aan de bak. Dan krijgen we kokles. Lekker uitslapen!