16)woensdag 12/9 2018

Een heel gedoe om uit te zoeken waar we moeten zijn voor de vuelta. 

We zijn niet gewend om ver vooruit te plannen. Maar we besluiten om vrijdag aan de kant van de weg te staan. 

Eerst maar even de kust af. Daar zijn we al lang niet meer geweest, maar hij is nog drukker als vroeger en nog voller gebouwd. Bij Taragona vluchten we landinwaarts. 

Richting La Febro. Daar zou een gorge of ravijn moeten zijn. We gaan even kijken voordat we richting Andorra gaan voor het fietsgebeuren. Als we linksaf slaan ,naar het Westen, van de zee af , is het ineens stil op de weg. Geen schreeuwende reclameborden meer,  kleine dorpjes, grote  kerken en veel ruïnes  

We rijden door olijfvelden de bergen in. Rood-wit-zwartgestreepte rotsen en diepe dalen waardoor je helemaal naar zee kunt kijken. Prachtig!  De canyon is overweldigend! Wat een mooi land is dit toch. Helaas zie je nu overal spreuken gekalkt. “ Catalonië onafhankelijk etc” en elk dorpje is behangen met gele strikjes. Op elke lantaarnpaal staat er een. Maar het blijven mooie dorpen, de meeste hebben nog een ruïne van een oud kasteel. Tenminste als ze op of tegen een berg liggen. 

Na de canyon is er alleen nog maar ongeveer dezelfde route terug want TomTom is van het padje en Theo’s , en mijn telefoon weten het ook niet meer. Haha 

We boeken een hotel en na betaling horen we dat het hotel alleen in het weekend open is. Wat een gedoe. Annuleren ,Booking bellen en iets anders zoeken. Maar het wordt goed geregeld wordt ons beloofd......... we wachten af. 

Ander hotel geboekt. En na een wijntje voor de schrik weer door. 

Geen bereik in de bergen, maar alles werkt weer en TomTom is weer op het padje. 

We rijden in de regen en de zon. Dikke druppels hier in Spanje vindt T , want we zien niks meer. 

Ruiten weer schoon en geen stof meer in de straat. 

Als we aankomen in Preixens worden we verwelkomd door een aardige jongen die net zijn hotel heeft gerestaureerd. Prachtig alles. Spiksplinternieuw. Zwembad erbij en uitzicht op de ondergaande zon. Hij is zelf de architect en heeft dit samen met zijn vader verbouwd. Hij kookt ook nog voor ons  runderwangetjes en een hamburger voor Theo. Natuurlijk delen we alles. 

Ook heb ik een nieuw recept voor een borrel. 

Groene walnoten in wijn laten weken. ( moet nog even vragen hoe lang ) dan de gemarineerde wijn mengen met brandy en suiker. 3 maanden laten staan en je hebt een traditionele Catalaanse likeur. El vi de nous. Betekent walnotenwijn. En is Catalaans )( klinkt verdacht Frans maar staat hier onder locale drankjes.) 

Dames van de club : We gaan dit een keer uitproberen over een maand of 4 Haha. En Ron of Tonnie.... kan ik binnenkort weer een keertje op de koffie komen met een lege tas voor de noten. ( in het Limburgs heten ze niet voor niks , neut) 

Je leest wel; ik heb al geproefd. 

Welterusten en tot morgen