Dag 16 vrijdag 11-1-2019 Phan Thiet

Een rustdag dus uitslapen.

Maar de ingebouwde klok vertelt me om 5:30 dat het tijd is Op te staan Een strandwandelingetje van een uur doet de rest En dan ben ik helemaal wakker Ook omdat ik over de zeewier uitglij en languit op het strand terecht kom  

We zitten in een resort. Super-de-luxe. Kamer op de begane grond met uitzicht op het zwembad en de zee. Bloempjes op het bed je kent dat wel. Wat Russische en Chinese gasten. Een straat met winkeltjes en restaurants en vissers, veel vissers in de omgeving. Hier maken ze dus de beste vissaus. Daar gaan we  naar op zoek. we nemen met 6 mensen een taxi en gaat eerst naar een kleine markt in Ham Tien . Leuk. Een paar dingetjes /materiaal van de kookcursus gezocht en vissaus gekocht. Toen zijn we met openbaar vervoer ( de bus) naar de andere kant gegaan naar Binh Hung. De bus neemt er zijn gemak van, met een gemiddelde snelheid van ongeveer 20 km per uur.

We worden ergens uit de bus gezet en met een nonchalante zwaai wordt de richting aangegeven hoe we bij de markt moeten komen. Na een kwartier lopen vragen we het nog maar eens want het lijkt er op dat de stad binnenkort ophoudt. Tja en dan moeten we nog een kilometer en dan rechts. Dus we houden maar een taxi aan. Die gaat bellen  en roept iets in het Vietnamees. Dan komt er een andere taxi waar we mee meegaan. Erg verwarrend allemaal. Heel raar dat geen enkele taxichauffeur Engels spreekt. Dus “ market”. “Local market” en “Food market” levert alleen vragende blikken op. Even de centrale bellen voor de vertaling en binnen no time zijn we er. De leukste markt ( in mijn ogen)  van deze reis. Die stad  is een stuk groter. En minder toeristisch dus  een erg goedkoop marktje. Groot en alleen lokale mensen. Geen kitsch en geen gemaakte lachjes. Af en toe zelfs een beetje ongeduldig. Maar altijd vriendelijk. Dus toen het rugzakje vol was zijn we maar weer met de taxi terug gegaan en naast het Hotel een lunch genomen. 

Dan is het tijd voor een duik en snorkelsessie. Maar dat blijkt een zinloze actie. Het water is zo troebel dat je geen haai voor ogen ziet. Helaas. Heb ik die duikbril voor niks meegenomen.

Dan nog maar even het zwembad in en het is al weer tijd voor happy hour.

We eten bij een restaurant dat lächeln heet. Duits georiënteerd dus.

Maar Hans vraagt of we iets authentiek Vietnamees kunnen bestellen en prompt komt er een heel andere kaart tevoorschijn en genieten we van een heerlijk maaltje. Met pisang goreng en chocoladesaus toe. 

En voorbij is de rustdag. Want morgen weer een wakeupcall. Dus welterusten